บทที่ 73 ดอกไม้ปริศนา

แสงสว่างสอดแทรกผ้าม่านเข้ามายังห้องนอนที่สองร่างยังคงตระกองกอดก่ายกันอยู่  ร่างเล็กโดนทำโทษจนแทบจะหลับกลางอากาศ

ชลาสินธุ์กอดคนตัวเล็กไว้อย่างเคยชิน  เขาสูดเอากลิ่นหอมอ่อน ๆ ของร่างเล็ก ๆ นี้ก่อนจะลืมตาด้วยซ้ำ ณิชชางัวเงียซุกร่างตัวเองเข้าหาอกแกร่งจนเจ้าของอกคลี่ยิ้มสว่างเมื่อคิดว่า จะดีแค่ไหนหา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ